wij zijn weer thuis

Je zou het bijna vergeten te melden maar wij zijn alweer een paar weken thuis. Het begint te wennen om te werken, boodschappen doen, wekker zetten en naar school te gaan. De eerste week thuis liep de biologische klok nog niet gelijk. 's Ochtends vroeg al wakker, 's avonds om half tien al naar bed willen en eten op andere tijden, het hoort er allemaal bij. Komt nog bij dat de eerste week thuis de herfst al toesloeg, regen, wind en weinig licht. Maar weer lekker slapen met het raam open is ook wel weer heerlijk. Onze laatste dagen in Bangkok waren er eigenlijk twee te lang, na onze fantastische fietstocht op woensdag hadden we allemaal wel zin om naar huis te gaan, het vele reizen, de warmte en de drukte van de stad, we waren er klaar mee. Toch nog twee dagen te gaan, donderdag hebben we niet zoveel gedaan, beetje shoppen, koffiedrinken en zwemmen. Vrijdag zijn we weer naar Chinatown geweest en de meiden hebben daar hun laatste inkopen gedaan, 's middags naar het Grand Palace voor een laatste culturele ontmoeting met Budha. De rugzakken inpakken, lekker gegeten en niet te laat naar bed. De wekker gezet om 6.30 uur. De laatste nacht in Bangkok Kao San Road, we zullen 'm niet snel vergeten. Tot een uur of 1.00 konden we genieten van een live band die de voorronde van popstars niet gehaald zou hebben en daarna ging er een een fantastisch dancefeest los, in de openlucht! Raam dicht, oordopjes, het hielp niet. Het dreunde overal doorheen tot een uurtje of half zes. Met een uurtje slaap op naar het vliegveld, wat willen we graag naar huis!

We zitten al weer een paar dagen in Bangkok en inmiddels al onze derde guesthouse. De eerste was wel goed maar iets te duur, goed als compensatie voor de lange treinreis.

Het tweede, een stuk goedkoper maar had al lang een nieuw behangetje moeten hebben! Voor de laatste twee nachten hebben we nu een hotel aan Khao San Road, zonder dat je daar last van hebt. We zijn voorzien van prima kamers, koelkastje, private bathroom met hotshower en een zwembad(je) op het dak. Morgen, vrijdag, gaan we naar Chinatown en Grand Palace.

Gisteren hebben we een spectaculaire fietstocht door Bangkok gereden. Zeer hollands geboekt bij Co van Kessel, als je gaat googlen krijg je een indruk van wat wij hebben gezien en gedaan. Het vertrekpunt was een hotel in Chinatown en van daaruit dwars door de markt van Chinatown, zeer smalle steegjes gevuld met de grootste vissortering ever seen, diverse groentestalletjes, veel mensen en een aantal fietsers. Moet je voorstellen, op de fiets over de markt in Utrecht en daar zijn de paden breder! De mensen daar zijn die fietsers wel gewend maar nog steeds verbaasd. Als je de groep uit het oog was verloren, wezen ze je de juiste weg.

Daarna met de fiets in de trein naar het oosten van Bangkok, een veel groener en

waterrijk gebied. Smal fietspad met veel hobbels langs het water, zo smal en slecht dat je er op kon wachten dat er iemand in het water zou rijden. Het liet niet lang op zich wachten, een jongetje van een ander gezien fietste hem erin.

Daarna een stuk met de boot naar de metro,

roltrap op en af richting het hotel in China town.

Een leuke dag.

de treinreis naar Bangkok

Onze trip naar het Bangkok verliep anders dan gepland, het plan was om nog twee plaatsen aan de kust aan te doen en dan verder door naar Bangkok. Aagekomen in de havenplaats wilden we een bus nemen naar een leuk vissersdorpje, maar helaas was er voor ons geen plaats in de bus. Het was nl een feestdag en dan gaan de Tai op reis, ze willen dan zoveel mogelijk plaatsen beschikbaar houden voor de Tai en dus niet voor ons. Na de mislukte tocht naar het busstation, 16 km uit de stad, hebben we maar een hotel genomen. De volgende dag (maandag) dan maar met de trein, ook daar waren alle plaatsen al gereserveerd, behalve de 3^e klas trein van 6.42 uur. Deze trein hebben we maar gepakt, gelijk al 1 uur vertraging bij vertrek om vervolgens om 17.15 in Bangkok aan te komen. De treinreis was bijzonder en niet vervelend, er zitten alleen maar Tai in de trein, wij waren de enige toeristen. De hele dag door lopen er food en drink verkopers door de trein en je kan ook genieten van het landschap. Gezien de strubbelingen om een plek in de trein te krijgen zijn we maar gelijk doorgereden naar Bangkok en dat voor € 2,00 pp. We zitten nu in een guesthouse bij Kao san road, the place to be! De meiden kijken hun ogen uit, wat een “leven” is hier op straat. Woensdag gaan we een fietstour door de stad doen, waarvan later verslag. Donderdag en vrijdag wat cultureels en zaterdag snik snik, afscheid nemen van Thailand.

Zaterdag 14 aug, we hebben er allemaal zin in, gaan we duiken. Spannend vinden we het ook, hoe zal dat zijn om onderwater met perslucht te ademen? Onze dive-instructor is Olaf, een Nederlander die inmiddels een paar jaar op Ko Tao woont en werkt. Kathryn, een Noorse, assisteert en maakt foto’s.

Jip heeft eerder een ontdekkingsduik gemaakt in een zwembad, ze is blij dat ze nog een keer mag. Jaap en ik vinden het ook wel spannend: voelt het niet benauwd onder water?
Na een ‘theorieles”, papieren invullen en de basisgebaren onder water gaan we spullen uitzoeken en passen. Dan met een longtailboot vol groepjes mensen naar een iets grotere boot die naar Japanese Garden vaart, waar de BigBlue boot ligt waar onze spullen worden klaargemaakt.

Na de “grote stap” het water in zwemmen we naar ondiep water voor alle oefeningen en pas als dat allemaal goed lukt en we dus gewend zijn aan ademen onder water gaan we echt duiken.

Al klarend komen we tot 7,2 m diep, vinden wij al vrij diep onder water!! Echt prachtig is het om tussen het bijzondere koraal te zwemmen en al die leuke gekleurde vissen te zien (wij zijn fan van de papegaaivis, die we vanwege de felle kleuren al de Jip-vis hadden gedoopt….)

Het zwemmen tussen een school vissen is toch weer een ander gevoel dan met snorkelen: dan zwem je erboven, dit voelt als 3-dimensionaal een andere wereld… Jip zei: alsof je in een videogame bent beland..

Na 3 kwartier komen we, nog enigszins verbaasd dat we nu al naar boven moeten, boven! Onvergetelijk voor ons alle 4, en vooral leuk dat we dit samen hebben gedaan. Na het duiken begrijp je pas dat dit een sport is: honger als een paard en zwaar werk om met fles en lood weer aan boord te klimmen…

Dan nog even terugvaren, nakletsen, certificaatje in ontvangst nemen, douchen en eten! En blij dat we toch gedoken hebben op Ko Tao!

laten we beginnen met het Hot-dog verhaal.

We waren lekker op het strand bezig een nieuwe slaapplek te vinden toen we toch allemaal een beetje honger kregen. we gingen naar een eet tentje, maar ik zag niet echt iets lekkers op de kaart staan tot dat mama opeens zei dat ze er ook een hot-dog hadden.(wijzend op het plaatje)

maar daar zit saus op, en die vind ik niet lekker,

dus vroeg ze of ik wél de hot-dog kon krijgen, maar zónder de saus. We dachten dat het allemaal goed was gegaan, totdat ik ene bordje met worstjes kreeg. Zonder broodje! we moesten er toen al hard om lachen, en riepen de mevrouw terug. mijn vader had een sandwich en we wezen naar het broodje terwijl we vroegen of we er een

broodje bij konden krijgen. Hopelijk ging het nu wel goed, toch hadden we het mis...

Ze kwam namelijk aanlopen met de sandwich van m'n vader met de worstjes erbij en toen lachen we helemaal dubbel, al was het wel een beetje sneu voor de mensen van dat tentje. Toen we nog een keer vroeg om alleen maar een broodje begrepen ze het eindelijk en kreeg ik toch nog de hotdog die ik wilde.

conclusie; met thaise mensen is moeilijk te communiceren. niet omdat wij geen thai spreken, maar omdat hun engels niet echt goed is. dus wijk vooral niet te veel af van het oorspronkelijke gerecht, want dan krijg je alles behalve wat je wilde.

kus Jip

Het snorkelen.

Woensdag 12 aug hebben we een boottocht om het Ko Tao gemaakt met het doel om op diverse locaties te gaan snorkelen. Om 9 uur verzamelen, spullen uitzoeken en in de pick-up naar de boot. Na een lekker stukje varen komen we bij de eerste locatie, helaas geen shark-bay i.v.m. de harde wind. Na een korte instructie gaan we het water in en worden we verrast door een schitterend schouwspel, door het zeer heldere water heb je gelijk zicht op het koraal en de tropische vissen die daar zwemmen.

Je zit er meteen midden in, prachtig. Met onze camera, die ook tot 3 m. onderwater kan maken we leuke en mooie foto’s.

De duikbril die ik had, sloot niet zo best af en daardoor kwam er regelmatig zeewater in en dus ook in mijn neus. Mijn neusholtes zijn volledig doorgespoeld. Tijdens de lunch kwam er na 20 min. nog een straaltje water uit!

Het was een leuke dag maar ook gelijk een uitnodiging om een stapje verder te gaan dan alleen maar snorkelen. Ko Tao is een favoriete duikplek, er zijn heel veel duikscholen waar je in 4 tot 5 dagen je duikbrevet kan halen, kosten ongeveer € 250,00. Bij die duikscholen is het ook mogelijk om een introductiedag te boeken en dat gaan we doen

12 augustus (Jaap)

Vandaag is het een feestdag in Thailand, niet omdat Frank vandaag jarig is maar de koningin. We zijn haar de hele vakantie al tegen gekomen, op zo'n beetje elke straathoek, winkel, eethuis tref je een portret aan van het koninklijk paar. Frank nog van harte gefeliciteerd, ik ben benieuwd hoe je het 50 ste jaar hebt ervaren!

Hier op het eiland vinden we, na 2 weken reizen, bijkomen van de nachtrein en jungle de rust om te genieten, het blog bij te werken en vooral om te luieren, boek lezen, gewoon het strandleven opsnuiven.

Om vanuit Chiang Mai naar Ko Tao te reizen hebben we gekozen om eerst naar Bangkok te vliegen.

Wat 12 uur met trein afgelegd moest worden, duurt nu maar net een uurtje. In Bangkok door naar het station om onze bagage te stallen en

daarna de stad in om de tijd door te brengen.

Met de metro, alweer een nieuwe ervaring, naar een night market. Echt zo'n markt met van alles het zelfde, kijken, kijken niet kopen.

Helaas gaat dit voor mijn

meiden niet op, gelukkig voor mij is er een goede koffietent dus ook voor mij komt het goed. Het is trouwens slecht gesteld met de koffiecultuur in Thailand, meestal niet te drinken.

Voor mij toch wel een tegenvaller, het is dan ook niet verwonderlijk dat ik regel

matig mijn gps gebruik om de betere koffietenten op te zoeken.

Om 22.00 uurweer terug naar het station om de trein van 22.50 te pakken, dit keer gaat het wel goed, 2e klas met airco en stoelen die in een soort van slaapstand kunnen. Er werden dekens uitgedeeld en dat was niet voor niets, als de Thai de airco aanzetten dan doen ze dat ook meteen goed, het was gewoon koud in de trein, vooral aan mijn hoofd. Er is gelukkig geen foto van gemaakt maar ik heb met de deken over mijn hoofd geslapen, het zager niet uit. Om 06.20 uur en met een half uur vertraging kwamen we aan in Chumphon, snel nog tickets gekocht voor de boot. Alle medereizigers werden in twee pick-up auto's gepropt en met een noodgang naar de haven gereden, 25 km verderop.

Vervolgens nog een 1,5 uur op de boot, met airco en kippevel maar met Ko Tao in het vooruitzicht prima te doen.

Als locatie hadden wij een rustige baai aan de zuidpunt van het eiland uitgekozen, niet te ver van de hoofdstad.

Eerst gebeld of daar plek was en daarna met de taxi naar ons nieuwe onderkomen. Altijd eerst een prijs afspreken met de taxi! 400 Bath, voor minder reed er niemand naar toe. Moet toch voor minder kunnen, hemelsbreed een stukkie van 2 km. No way.

Er is nl een 4W- drive voor nodig om de slechte weg te berijden en slecht was het.

Zeer steil en voorzien van vele rotsblokken. Aangekomen bij onze prachtige baai sloeg de teleurstelling verdeeld toe, we moesten het doen met de dingen die er zijn en dat was niet veel. Bijna geen gsm-bereik, geen internet, eten in het guesthouse maar dan voor alle maaltijden, een erg simpel hutje, geen airco, donker hout van binnen dus donker maar wel seaview!

Dit is niet een locatie waar je als tiener wilt zitten en zelf zag ik er toch wel het ongemak van in.

De volgende dag dus op zoek naar ander accommodatie met meer vertier. Via een wandelpad naar de hoofdstad gelopen, een half uur lopen en daar een taxi genomen om via een betere weg naar Sairee beach te gaan. Dat is een wat drukker stuk strand met veel keus aan winkels, restaurants en guesthouses. Het budget voor de overnachting hebben we wat op getrokken en nu zitten we in een prachtige familyroom met veel ruimte, airco, betere bedden en toch heel dicht bij het strand.

8e- 11e dag: Changmai (Noorden)

Inpressie van een nachttrein

We zijn net terug van de trekking door de jungle in ChangMai: hebben als beloning voor onze inspanningen bitterballen op in het GuestHouse (van een ned/thaise die bitterballen en appeltaart op de kaart heeft gezet). Keywords:Tropische regenbui-door de blubber 3 uur lopen, bergop en af, kleine dorpjes mét scooter en verder zónder alles, prachtige natuur (één grote Hortus zonder uitgang mama! )vol bananenplantages,

papayabomen, rijstvelden, bamboo: we raken niet uitgekeken! 3x wate

rval onderweg (is meteen de douche) en op de terugweg: olifantentocht en bamboevlot...

De meiden kunnen hun CV met stoer weer aanvullen! we hangen wel echt de toerist uit, we worden ook echt bekeken en nagestaard: vooral de blonde meiden! En iedereen vraagt of ik wel echt hun moeder ben… en waarom we maar two baby’s hebben!?! Van het woord children heeft niemand hier gehoord. Ons Thais laat nog te wensen over, behalve “Kap kum cha” (= dank je wel) verstaat niemand onze pogingen.. en ons engels is te “goed”: al onze mooie zinnen begrijpen ze ook niet! We maken er dus slecht (hap-klare-brokken) engels van en dat verstaan ze wel!

In ChangMai hebben we de tempels overgeslagen maar alle toeristische dingen gedaan: hotsprings, umbrellatown 9daar komen onze Xenos parapluutjes vandaan), en zijdefabriek..Ook al nep allstars gekocht en zo'n prachtige lange strand-jurk voor Sanne en een korte voor Jip. Langer dan een uurtje houden we het op zo'n markt niet vol, want het is steeds weer heet.

Inmiddels heeft het 3 dagen flink geregend en is de benauwdheid enigszins uit de lucht en de temperatuur wat lager.Dat blijft het lastigst om aan te wennen! Het eten went verschrikkelijk snel: alles is lekker!! Behalve ons mislukte buffet van eergisteren, maar foutjes horen erbij.. Inmiddels hebben we vliegtickets naar Bangkok en een nachttrein naar Chumpron geboekt(weer geen slaapcoupe!) en een paar uur tussendoor om de Suan Night Bazar in Bangkok te verkennen (via de metro, kunnen we aan het lijstje vervoermiddelen toevoegen). Dan zitten we dus nog krap 2 weken in het zuiden..Ko Tao is het eiland waar we heen willen om te snorkelen en evt een beginnersduik te doen.

NB Marianne en Lucas en Adi en Angelique: bedankt, heerlijk die klamboes van jullie! Ze zijn echt heel goed, we gebruiken ze bijna dagelijks, ze geven ons dat knusse ‘tentgevoel”!

7e dag: Ayuthaya:

Gelukkig vindt Jaap de

volgende dag een ander guesthouse: PU-Inn, met betere

kamers en service: wij huren één 2pers kamer met z’n vieren tot we op de nachttrein gaan, zo kan Jip de hele dag slapen in een aircokamer en wij op haar passen en om de beurt wat dingetjes doen: van Ayuthaya zien we dus niet zoveel… Jammer van al die 58 oude tempels…’s avonds kunnen Jaap en ik nog even 2 uur fietsen

om toch nog 1 tempel te zien en de olifanten op straat..

Jip slaapt lekker en knapt weer een beetje op!

6edag: Vertrek (voelt als jammer) vanuit Kanchanaburi naar Ayuthaya,

Onderweg weer veel rijstvelden en groen gezien. Jip is helaas ziek geworden gisteren: koorts, hoofdpijn en diarree, dus niet erg reisvaardig. Als we aankomen in Ayuthaya kiezen we voor leuke houten huisjes met groene binnentuin,

maar: te warm, te ver overal vandaan en niet geschikt voor zieke reizigers.

(Beginnersfout: let niet teveel op de buitenkant!!)

Take away eten gehaald..

5e dag: Bridge over the River Kwai,

Op 29 juli hebben we een educatieve dag gehad, terug in de geschiedenis. ’s Ochtends zijn we naar het Death Railway Museum geweest, 10 minuten lopen vanaf ons guesthouse. In het museum werd goed in beeld gebracht over het hoe en waarom de Birma spoorweg aangelegd moest worden . Hoe kom je aan genoeg mensen om zo’n spoorweg aan te leggen. De Japanse bezetter had daar zo z’n eigen ideen over, dat karwei laten we opknappen door de krijgsgevangen die in ruime mate voorhanden waren.

We hebben allemaal wel eens de film Bridge over the River Kwai gezien en als je daar nu ter plekke bent , laat het een bijzondere indruk achter. De omstandigheden waaronder de gevangenen

moesten werken waren zeer zwaar en onmenselijk.

Na het museum zijn we met een taxi naar Tham Krasea geweest , een station vlakvoor de Hellfire pass.

Het moet bijzonder zwaar zijn geweest om zonder zwaar materieel dit stuk van de Birmaspoorlijn aan te leggen.

Met de trein zijn we ook over de ze pass gereden en via “the bridge over the River Kwai”, terug naar Kanchanaburi. Na thuiskomst vonden we een uitnodiging in de mailbox van de Nederlandse ambassade om deel te nemen aan een herdenkingsceremonie op 15 augustus in Kanchanaburi. We zitten dan op een heel andere locatie dus dat gaat niet lukken.

4e dag: De Erawan Falls

Daar moet je geweest zijn! Met de local bus i.pv. zo’n toeristenexcursie dachten wij! In de zon wachten op de bus: 10 “verkeerde”bussen aangehouden.. licht wanhopig dachten we (na bijna 1 uur- wat zijn we toch ongeduldige westerlingen): nu bestellen we een taxi: en daar kwam de bus: vol, maar natuurlijk konden wij er nog bij! Annemieke dubbelgevouwen bij de rugzakken en de rest zitplaatsen..Baby’s, oude van dagen en toeristen: een echte local bus! (50TB pp) Na 1,5 uur en weer veel te zien onderweg: aankomst Erawan NP: ticket kopen en op naar de waterval! Er zijn 7 levels om te beklim

men en in te zwemmen: wij zijn tot 3 gekomen. Op niveau 2 met z’n allen het water in: grootste attractie: knabbelende visjes aan het eelt van je voeten. Gelukkig waren we gewaarschuwd, en kunnen we tegen kietelen. Het geschreeuw van iedereen maakt het niet echt een rustige zwempartij..

De aap die alle toeristenspullen weggrist was er ook: dus rugzakken,schoenen en broeken om bomen heen vastgebonden zodat we ook weer aangekleed naar beneden konden.Hier hebben we het verjaardagsfilmpje voor Sil ingezongen maar die werkte tot nu toe niet.. (volgt)’s Avonds lokaal geshopt, en de eerste kleren voor Jip gekocht.. Omdat we toch Ayuthaya nog willen bezoeken gaan we op zoek hoe: het snelst is het minibusje vanuit Kanchanaburi, die reserveren we vast, onze gastvrouw regelt (perfect) 4 treintickets CHangMai,

want de trein blijkt snel vol te zitten(die moet je dus wél ruim van te voren boeken en we waren juist gestopt met plannen!) Inmiddels hebben we al veel Nederlanders ontmoet die ongeveer dezelfde route volgen.. Boeken uitgewisseld etc. We komen er aardig in..

verslag 3e dag: bangkok-Kanchanaburi

Annemieke:

Vanmorgen onze luxe suite verlaten,met taxi naar Southern Busterminal om met aircobus (99TB)naar Kanchanaburi te vertrekken. Na 2,5 uur relaxed zitten met ijskoud watertje komen we in Kanchanaburi aan. Onderweg veel “local” industrie langs de weg: van glijbanen, huistempels en van auto-uitlaten tot trouwjurken: alles is te koop tussen Bangkok en Kanchanaburi. Ook zien we veel groen, en prachtige waterlelies en witte reigers(?) en ooievaars gewoon langs de weg. De laatste twee vooral bij de rijstvelden.

In de bus reclame voor VN Guesthouse: prima keus! Goede, schone airco-kamers (niet op het water, dat schudt en is warmer) maar in betonnen huisjes met riverview. We blijven hier 3 nachten.

Friendly staff and very helpfull with all your plans! Lekker eten en vooral lekker ontbijt en fruitshakes. Een koud colaatje kost 15 TB… er is draadloos internet in het restaurant met relaxte ligmatjes en bamboestoelen en een prachtig

uitzicht over de River Kwai. ’s Middags hangen we een beetje: chillaxen, en internetten we wat..

's Avonds met de tuk-tuk (met zijspan) naar het centrum.

Annemieke; Boedda-dag, 2e dag Bangkok

Lekker geslapen na een vermoeiende eerste dag! Viel ff tegen, het benauwde weer in Bangkok, tig uur vliegen, nauwelijks slapen en dan het idee hebben dat je nog iets van de stad wil zien... Loslaten..Na eten op de hoek (zie foto) slapen, gingen we met de Tuktuk Lumpinipark bezoeken: heerlijk groene oase in de drukke stad; vanmiddag vol met vreedzame roodhemden.. Daarna weer eten op de hoek, weer slapen en nu pas uitgerust!
Vroeg naar Wat Pho, prachtig die liggende Boeddha, lekker rondgelopen en toen met Tuktuk rondrit naar Wat Rachanadda  (gehoord van een vriendelijke Thai, waren we anders nooit geweest) met cellen waarin monnikken mediteerden.Druk vanwege gebedsdag, alle tempels overvol met Thai! Onderweg chinatown gezien en heel veel ander leuks; ook een tip gekregen om blauwe saffier te kopen om zo onze reis terug te verdienen, vandaag weinig tax! (toch maar niet gedaan).
De eerste echte regenbui gehad, en gezwommen op het dak van ons hotel...het wordt al beter: Bangkok!

de grote boeddha, 46 m. lang

Annemieke,Sanne & Jip bij heilige voeten

een groepje Thaise studenten vroeg ons wat over
de ecomonie van het genoeg.

Op de foto!

eerste dag Bangkok

Hier zijn als eerst nog wat foto's van gister. Onze aankomst dag in Bangkok.

Jaap,Sanne,Jip,Annemieke

Het vliegtuig in 

Ons gezelschap in Lumpini Park

alleen maar vreedzame roodhemden

   

En dit aten we...

al is dit iets duidelijker

Jip; deel 2

nu zit ik lekker in het hotel.
gelukkig mét airco, want buiten is het niet normaal heet. en heel benauwd enzo.
vandaag was het een beetje een flut dagje, aangezien we allemaal moesten bijkomen van de vlucht;

we moesten dus eerst nog een paar uur wachten op ons vliegtuig naar Bangkok. toen we er eindelijk in zaten ging het nog best snel. we vlogen volgens mij rond zes uur. na wat praten en tijdschriften lezen kwam ons avond eten al. daarna werd er een film opgezet en kon je je best vermaken. rond een uur of elf gingne de lichen uit en moest je slapen. ik kan je vertellen dat je NIET slaapt in een vliegtuig.
als eerst hoor je een enorm gesuis en veel herrie van de motoren.
ten tweede zit je in een stoel die maar een klein stukje naar achteren kan,en zittend slapen is geen pretje.
ten derde, als je dan eindelijk in slaap bent gevallen, word je meteen weer wakken. en merk je dat je op je eigen voet lag, dus dat 'ie pijn doet. of dat je nek raar scheef zat enzo, dus dan zit je daar.
dood moe, pijn in je voet, en met totale verveling  in een vliegtuig....
toch moet ik toegeven dat de vlucht mee viel. dat zal je nu wel niet snappen(jaa, ik overdrijf wel een beetje..) maar het is echt zo. ik dacht dat je echt niks te doen had, en dat was echt niet waar.
maar nadat we moesten slapen waren we wel allemaal moe en verveeld, en wilde we alleen maar snel in het hotel zijn.
om lekker op je bedje te ploffen...

en toen kregen we te horen dat er iets mis was en dat we naar een ander hotel in de buurt vervoerd zouden worden.
MET EEN TUKTUK!
het  grappige is dat ze kei hard over de weg scheuren. dus dan zit je daar in zo'n gammel karretje denken aan naar welke kant je zometeen gaat vallen...
erg rustgevend gevoel!


gelukkig was het andere hotel ook prima, we zijn gaan eten in een schattig restaurantje.
daarna gingen we nog even naar een park, waar we lekker aan 't water konden zitten.
al zat er wel een krokodil achtig beest in het water...
daarna gingen we even lekker slapen. waardoor we pas om 8 uur 's avonds wakker werden.
en toen zaten we dus om half negen aan ons avond eten...wat trouwens wel heel lekker was
zo'meteen gaan we allemaal lekker slapen want we zijn dood op.

XOXO'' jip

jip; deel 1 van de reis

Heee,

We zijn nu echt onderweg!

Eerst hebben we twee uur (ongeveer) in de auto gezeten. Want we vlogen  via Düsseldorf. 

Vanaf Düsseldorf gingen we met een korte vlucht naar Berlijn.  Het was ongeveer een uurtje en we zaten bij een raam (: dus we konden lekker naar buiten kijken.  Nu zitten we in Berlijn. We moeten nog best een tijd wachten tot ons vliegtuig naar Bangkok vertrekt.  Vandaar dat we nu even kunnen bloggen.                          

Nou ja, hier hebben we geen internet. Dus we maken snel een word-ducumentje aan en zetten het  pas later op de blog. Waarschijnlijk zitten we dan al in Bangkok. Onze vlucht gaat tussen de tien en de elf uur duren. Wat ik behoorlijk lang vind, maar hopelijk overleef ik het. Jaa, dat zal wel (:

Waar we ook nog erg om moesten lachen, was bij de douane. Toen we het eerste vliegtuig uitkwamen moesten we nog ergens langs en daar gingen ze je paspoort controleren. Ik gaf m’n paspoort aan die man en hij pakte meteen de telefoon. Hij begon met iemand te bellen. Maarja, het was natuurlijk een Duitser dus ik verstond er niks van. M’n zus zei tegen me dat ik een stempel zou krijgen. Waarop de man meteen antwoorden dat dat niet waar was.  Maar waarom ging hij dan bellen? Vervolgens vertelde de man dat hij stomweg om versterking  vroeg. Omdat het druk was. Geen enkel probleem met mijn paspoort dus.

Byebye,

Jip

voorpret

Bijna!! We gaan al bijna... Dit maandje backpacken inThailand hebben we al meer dan 2 jaar geleden bedacht, en nu gaan we echt (over 3 dagen). Na de onrust van de afgelopen tijd in Bangkok is het gelukkig rustig en kan de onderbroken voorpret weer groeien. De laatste 3 weken heb ik dagelijks gegoogled op goedkope binnenlandse vliegtickets (ik kon de "vuurvlieg" niet vinden) reisroutes, Np-en: in welke boomhut in welk groen gaan we slapen? Heerlijk om die prachtige groene jungle-foto's en relaxte stranden te zien... Handige reistips gehad van mensen op Wereldwijzer reisforum, thanks!en van iedereen die al een keer geweest is (dat bleken erg veel mensen te zijn)
Ik verheug me vooral op de olifantenrit en de glimlachende Thai, en natuurlijk: het eten :)
Wie weet een beetje Tai Chi of yoga op een rustig strandje, snorkelen natuurlijk en shoppen in Bangkok. De grote uitdaging: niet teveel te willen(zien) en vooral niets plannen....

We hebben lekker lichte rugzakken (vol ruimte voor T-shirts op de terugweg) en zelfs de meiden hebben bescheiden ingepakt (onthouden voor volgend jaar kamperen als de dakkoffer niet dicht past!)Mijn Thais moet in het vliegtuig nog even geupdate worden, Chai en Maichai  is wel heel beperkt... Morgen nog even de laatste mailtjes en regeldingetjes..
Annemieke

Jip; rugzakken inpakken

We hebben net allemaal onze rugzak ingepakt. Aangezien ik de jongste ben heb ik de kleinste rugzak. ik kan natuurlijk ook niet héél veel dragen.  Ik ging ervan uit dat m'n rugzak helemaal propvol zou zitten. wat natuurlijk weer als nadeel zou  hebben dat het én te zwaar is, én ik daar niks meer kan kopen Ö.

Maar, tot mijn grote verbazing, heb ik nog erg veel ruimte over (:

Dus ik kan nog lekker gaan shoppen daar, want het is allemaal erg goedkoop.

Nu gaat het ook erg snel, over een week zijn we bijna Bangkok alweer uit. Maar ik vind het steeds leuker worden. Sinds dat we de tickets besteld hadden had ik er natuurlijk al heel veel zin in. Maar ik krijg er steeds meer zin in.

Al blijf ik tegen de vliegreis op kijken. Eerst in de auto naar Düsseldorf , dan een stukje vliegen. Overstappen op een ander vliegtuig en dan zitten we nog rond de 10 uur in 't vliegtuig. 

Ik kijk nu al uit naar het moment dat je uit  het vliegtuig stapt en denkt: ik zit nu in een lekker warm land, aan de andere kant van de wereld!

al moet ik jammer genoeg nog even wachten op dat moment...

Doeii,

Jip

 

    

Jip; we gaan!

We gaan  met het hele gezin naar Thailand deze zomervakantie.

Jaap(vader), Annemieke(moeder), Sanne& jip(ik dus,)

Niet dat we zoiets elk jaar doen hoor, maar het is wel super leuk!

Maar waarschijnlijk weet jij het ook wel, het was erg onrustig in Bangkok. Waardoor we misschien zelfs niet meer konden gaan. Daar was ik best een beetje bang voor, maar gelukkig was het sowieso alleen in Bangkok. Ons hotel wat we geboekt hebben is dicht bij het oorlog gebied. Maar het is alweer rustig. We kunnen dus gewoon gaan!
Ik heb er nu wel ontzettend zin in hoor, we gaan al over ongeveer vijf weken!
Wat is sowieso graag wil doen is Lekker shoppen, een jungle tocht van drie dagen. Met wandelen, op een vlot de rivier afgaan en op een olifant rijden.
Naar van die grote boeddha beelden, witte stranden en een super blauwe zee.
Heerlijk lijkt me dat. We gaan vier weken, dus we hebben tijd zat!
Waar ik wel een beetje tegenop kijk is het lange vliegen. Waarschijnlijk verveel je je verschrikkelijk. Maar je hebt er natuurlijk ook iets mooi's voor terug.
We hebben al heel wat voorbereidingen gedaan, maar we zijn nog niet klaar.
Nog veel te doen dus!

Doei,
Jip